ماتءُُ ماتی زبان…..گلزار گچکی

رسول حمزہ توف وتی کتاب ” منی داغستان”ءَ جاھے گشیت، مئے کرایک اَنچیں بدیں دانکے ھست کہ ایشیءِ سرا مردُم کشتءُُ کوش کننت۔ آ ایش اِنت” تو وتی ماتی زبانءَ بیھال کنات ئے”.
رسول حمزہ توف دگہ جاھے نبشتہ کنت کہ یکرندے آ پیرسءِ
لبزانکی میڑھے ءَ بھر زورگءَ شُت۔ ھودا یک عکسکارے آئیءِ ھالءَ سھی بوت گڑا پہ دستءُُ دروہ بوھگءَ اَتکءُُ گشت ئے من ھم داغستانی یے اوں ءُُ منی ماتی زبان” آوار” اِنت۔ ءُُ نوں مدتے بیت کہ من پیرسءَ جہ منند اوں۔گوں فرانسیسی زالےءَ آروس کتگءُُ دائمی ھمدی یے(پیرسی) اوں۔ من بُن اسلءَ داغستانءِ پلاں میتگءِ مردمے اوںءُُ نوں سی سال اِنت کہ فرانسءَ اوں۔ باریں منی مات مرتگ کہ زندگ اِنت۔
رسول حمزہ توف داغستانءَ واتر بیتءُُ ھمے عکسکارءِ ماتءَ شوھازاِیت۔ پیرزال ھچ سھی نہ بیت کہ آئیءِ چُک زندگ اِنتءُ فرانسءَ وشھالیں زندے گوازینگءَ اِنت۔ رسول حمزہ توف کہ ھالاں سرکنت گڑا پیرزال سک گریتءُُ جستے کنت کہ منءَ بگش کہ منی بچءِ مودانی رنگ چے پیم اَت؟۔
منی بچءِ گُلءَ یک نشانے پربوتگ، انگہ پِراَتے کہ اِناں؟۔آئیءِ چُک چنچک اَنت؟۔ ءُُ پدا یکپارگی پیرزال جست کنت، رسول توچنچو ساھت گوں منی چُکءَ گوازینتگ؟‘۔
‘ ما سھبءَ بگرداں بیگاہ ءَ ھور بوتگیں، یکجاہ ورگ وارتگءُُ داغستانءِ گپ کتگ اَنت۔ رسول جواب دنت‘۔
’گڑا شُما اے دراھیں وھدءَ آوار زبانءَ گپ جتگ؟‘۔
’اِناں‘۔ رسول پسہ دَنت ما فرانسیسیءَ گپ جتگ۔ آئیءَ آوار زبان بیھال کتگ‘۔
داغستانی پیرزال وتی سرءَ بستگیں چادرءَ بوج اِیتءُُ وتی دیمءَ چیردنت۔
داغستانءَ رسم اِنت کہ وھدے ماتےءَ وتی بچءِ مرگءِ ھال رس اِیت گڑا آوتی دیمءَ چیردَنت۔
‘رسول133. اگاں آئیءَ وتی ماتی زبان بیھال کتگ گڑا آپمن زندگ نہ اِنت، مرتگ’.
پیرزال درائینیت۔