راجی زِمّہ واری ءُُ مئے بے کِماری…..اسحاق خاموش

بلوچی زُبان ءِ نامئیں گُشندہ اُستاداِمام بخش مستانہ ءَ اے کوڑھیں اِمروز یلہ دات ءُُ وتی ابدی جہان ءَ شُت۔
مستانہ بے کِماری ءُُ بے تواری ءَ مُرت۔
مشرف کالونی 500 کوارٹر ءَ مستانہ ءِ میتگ ءَ احمد رضا مسیت ءِ کشّ ءَ یک انجمن یے ات۔ کہ لہتے مردُم ہمدا نشتگ اتنت ءُُ مستانہ ءِ بچّ فیصل اوں ساڑی ات۔جنازہ ءِ وھد ءُُ پاس ءَ دہ ملٹ گْوستگ ات۔
مستانہ ءِ بچّ فیصل ءَ من ءَ جُست کُت۔
”لالا دگہ مردُم پیداک اَنت؟“
من نہ زانت کہ کئے ءُُ کئے پیداک اِنت بلئے من تسلّا دات۔
”ہو، مردُم کاینت“
پدا آئی ءَ ھچ نہ گُشت۔من جیڑگ اتگ کہ مستانہ بلاھیں نامے.. مستانہ ءَ وتی زند چلّ سال پہ بلوچی ءَ ببا داتگ ءُُ دُنیا ءِ کُنڈ کُنڈ ءَ بلوچی سر کُتگ…مستانہ جنازہ ءَ مرچی زِند ءِ ہمک تک ءَ چہ سْیادی داروکیں مردُم، سیاسی سروک، شاعر، نبشتہ کار، سازندہ، گُشندہ، نودر بر، اُستاد ءُُ لئیبی الّم ءَ مرچی وتی زِند اے دگہ کاراں کپّی کن اَنت ءُُ وت ءَ مستانہ ءِ جنازہ ءَ سر کن اَنت۔
دگہ پانزدہ ملٹ گْوست….. دگہ مردُماں کہ نیاھگی اَت، نہ یتک اَنت۔
دمانے ءَ رند یک مردے ءَ فیصل توار کُت ءُُ ھلوت یے کُت، پدا فیصل لوگ ءِ نیمگ ءَ شُت دمانے ءَ پد مردے ءَ توار جت۔ ”بیا ات واجہاں“
ما دیست کہ چہ دمکے ءَ دہ، دوازہ مردُم ءَ مستانہ ءِ میّت گون اِنت ءُُ دیم پہ مسیت ءَ روان اَنت۔
ما چہ وتی جاگہ پاد اتکیں ءُُ گوں میت ءَ گون بُوتیں۔میت دیما روان ات ءُُ انچو انچو مردُم ھَوار بُوھان بُوتنت، تانکہ مسیت ءَ سر بُوتیں۔۔۔ سرجمیں جنازہ ءِ مردُم کساس سی مردُم اِتنت کہ اے دْرست اُستاد مستانہ سْیاد ءُُ وارس یا آئی ءِ ھمساہگ اِتنت۔
من جیڑگے ءَ کپتاں کہ بلوچ اِزمکار ءُُ گُشندہ چینچو لاچار ءُُ بے کس اَنت۔ہمے اُستاد امام بخش مستانہ ءَ ہزارانی ھساب ءَ سوت ءُُ غزل گُشتگ ءُُ ھزاراں مردُم ءِ دل تاھیر بکشاتگ…بلئے اپسوزی گپّے کہ مستانہ ءِ جنازہ ءَ ھزاراں ناں سد مردُم اوں گوں نہ اَت۔پدا چِد ءُُ مسترین بژنی گپّ ایش اَت کہ اے جنازہ ءَ چہ درمُلک ءُُ در ءُُ گْوراں وَ بِلّ کراچی شہر ءِ، منی چمّاں ھچ، گُشندہ، اِزمکار، سازگِر ءُُ شاعر نہ دیست۔ حالانکہ چہ گْوستگیں دو روچاں مستانہ نادْراہی ءُُ ناگیگیں جاور ءِ حال چہ سوشل میڈیا ءُُ موبائلاں شِنگ ءُُ تالان ات ءُُ پدا گْوستگیں شپ ءَ آئی ءِ مرگ ءِ ھال سرجمیں دُنیا ءَ شِنگ ءُُ تالان بُوتگ ءُُ فیس بُک ءَ ہرکس وتی دلپدری آں درشان کنئگ ات بلئے مستانہ ءِ میت ءِ کوپگ دَیگ ءَ گون نہ اِتنت۔
چہ کراچی ءِ شہر ءَ 15 کلومیٹر ءَ گِستا ء مشرف کالونی 500 کوارٹر ءَ امام بخش مستانہ جہہ منند اَت ءُُ لہتے وھد ات کہ فالج ء ِنادراھی ءِ آماچ اَت۔لہتے ماہ ءَ پیسر بلوچی میوزک پروموڑز سوسائٹی ءِ سنگتاں اے ھال ءَ گِپتگ اَت کہ اُستاد مستانہ نادْراہ اِنت۔سنگتاں آئی ءِ ڈسّ ءُُ نشان درگیتک ءُُ یک روچے آئی ءِ لوگ ءَ سر بُوتنت…ءُُ پدا آئی ءِ علاج ءِ ھاتر ءَ کُمک ءِ اوں بند ءُُ بست کُت۔
ہمے جاگہ ءَ کہ مستانہ جہہ منند اَت یک وھدے گینگ وار ءِ ھِسار ءِ تہا ات بلئے پدا کہ جاور شرّ تر بُوتنت مستانہ ءَ لہتے زرّ جم کُتگ ات ءُُ ہمدا پہ وت ءَ کسانیں لوگے جوڑ کُتگ ات ءُُ گوں وتی زھگاں نشتگ ات۔
مستانہ شہرءِ یک کُنڈے ءَ اتکگ ءُُ نشتگ ات ءُُ ما مستانہ دیریں شمُشتگ اَت بلئے مستانی وشّیں توار ءَ وت ءَ سِدگ ءُُ شموشگ ءَ نئشت۔
بلئے مستانہ بے کماری ءَ مُرت!
چریشی ءَ بازیں جُستے منی مجگ ءَ من ءَ پہ جیڑگ ءَ لاچار کنت۔
٭ ما وتی اِزمکار ءُُ گُشندھاں ایوک ءَ تاں لبزانی ھدّ ءَ دوستداریں ءُُ آہانی نامانی دیما بلاہ بلائیں ٹائیٹل جنیں چو کہ مزن نامیں گُشندہ، کوہ بالادیں شاعر، بے دروریں اِزمکار ءُُ دگہ دگہ؟
٭ ما ایوک ءَ دگرءِ واستہ لنک ءَ چست کنئگ ءُُ ایراد گِرگ زان یں؟
٭ وت ھچ کار ءَ گون نئیں بلئے دگہ مردُم یا ادارگاں کچّہ چینی ءُُ نگد کنیں
٭دگہ وھد ءَ ما بیھال ایں ءُُ ودار کنیں کہ کجام گُشندہ یا اِزمکار مریت سوشل میڈیا پہ دلپدردی کُلوہاں گہین ایں ءُُ چہ وتی زِمّہ داریاں ”بری الذمّہ“ بئیں؟
٭ چہ کرد ءُُ عملی کار ءَ وتی دیم ءَ گِریں ءُُ ”گُفتارء غازی“ بُوھگ ءَ چہ دْرستاں پیسر ایں۔
اِزمکار ءُُ گشندہ یک راجے ءِ مڈّی گُشگ بنت ءُُ اُستاد امام بخش مستانہ ءِ وڑیں گُشندہ کرن ءُُ سالاں ودی نہ بنت۔
ورنا وانندہ گل ءِ زمانگ ءَ مستانہ ورناھانی جْوزگانی پاد کنوک بُوتگ، آئی ءَ گوں وتی راجی سوتاں ورناھانی ھاٹیگ ءُُ ھمّت گیش کُتگ ءُُ پدا چِد ءُُ مستریں گپّ ایش اِنت کہ نا وانندگی ءَ ابید اُستاد مستانہ جی آرمُلّا، علی عیسیٰ، عباس علی زیمی، ساحرؔ ءُُ ہمے گونگیں سروکیں شاعر ءُُ لبزانتانی دیوان ءُُ مجلساں نشتگ ءُُ پاد اتکگ ءُُ بلوچی ءِ جْوانیں سوت ءُُ غزل یات گِپتگ اَنت۔آئی ءَ سید ظہور شاہ ھاشمی، مُبارک قاضیؔ، بشیر بیدارؔ، کریم دشتیؔ، مُراد ساحرؔ، ڈاکٹر فضل خالق، ممتاز یوسف ءِ گچینی سوت ءُُ غزل گوں جتائیں دْروشم ءُُ اندازے ءَ گُشتگ اَنت کہ مرچی زیمرءِ دُنیا ءِ، ترز ءُُ دُھنانی مٹّ ءُُ درور نیست۔
چُشیں مزنیں اِنسانے ءِ بے تواری ءَ مِرگ اپسوزی گپّ یے ءُُ اے پہ مئے دْرستانی راجدوستی ءِ سرا مزنیں جُست ءُُ سوالے کہ بلوچی ءِ یک مزن نامیں گُشندھے بے کِماری ءَ بہ مِریت۔
کراچی، 24 جنوری 2020