بلوچی زُبانءَ گُشندہی پڑءَ بازیں اِزمکارےءَ وتی بور تاتکگءُُ نام دَرآؤرتگ کہ چراہاں چہ یکّے حکیم ؔبلوچ اِنت۔ حکیمؔ بلوچ کوہنیں سبزی منڈی کراچی ءَ جاہ منند اِنتءُُ مروچاں سکّ نادُراہ اِنت۔ستمبر 2018ءَ سوشل میڈیاءَ حکیمؔبلوچ ءِ یکّ ویڈیو ے شنگ بوتگ اَت کہ چرائیءَ چہ حکیمؔ ءِ بابتءَ زانگءُُ ...

لبزانکی دُنیا ءِ تہا آھگ ءَ چہ پیسر اوں منی دوستگیں شاعر ہما اِتنت کہ آہانی شاعری وتی دَور ءِ شرنگی ءِ چیدگ اَت ءُُ آہانی شعرہمک مردُم ءِ دپ ءَ اِتنت۔آ وھدی آئی ءِ شعرانی دپتر چاپ ءُُ شِنگ نہ بُوتگ اَت بلئے ماہتاک بلوچی ءُُ دگہ تاکبنداں آئی ...

اُمرے مں ببا داتگ ورنائی گماں گوستگ یکّیں منی راجءِ گم منءَ دوست بیت جِندا گیش اے دُنیاءَ بازیں مردم کئیتءُُ روت بلے اللہ تعالی لہتیں انچیں مردم پیداک کنت کہ آ پہ وتی چاگردءُُ پہ وتی راجءَ گستہ ءُُ جِتائیں دروشمءَ اَنت۔ آیانی وڈیں مارشت آیانی جزبہ آیانی انسان ...

گراں کدریں واجہ شونکار ماہتاک بلوچی زندءِ مئی ءِ تاک ات منا سر بوت،سر تاکے باز ڈولدار ات۔بلوچی زندءِ مواد ھم شر اتنت۔اے درگتءَ منی یک کسانیں نبشتانکے گوں انت۔اے بلوچستان ءِ تہا کینسر درمان جاہ ءِ باروا انت۔اے وھدی بلوچستان ءِ تہا کینسرے نادرائی سک تالان بوتگ۔پدا کینسرے نادرائی ...

بلوچی زبانءِ نامدارےں شاعر واجہ عےد محمد عےد ءَ مارا ےل دات: بلوچی زبان ءِ نامدارےں شاعر واجہ عےد محمد عےد15جون 2019ءَ اے دو روچی دنےا ےل داتءُُ وتی عاقبت ءِ جاہ ءَ شُت ۔ آئرءَ دےر ات کہ گٹُکانّی نادرائی ءِ آ ماچ ات ۔ آئی گٹک کار کنگءَ ...

تئی مُحبت ءِ تیر مئے دل ءَ لَگ اِتگ آسے اَنچو گشئے جنگل ءَ لَگ اِتگ تُنّ ءِ اَرواہ دروہاپے ءَ تلوسیت آپ نہ گواہیت گشئے کربلا لَگ اِتگ دل بہاریں منی جتک کتگ بیرگ ءَ سنگیں تیھاراں چو ترونگل ءَ لَگ اِتگ واہگ ءِ کُہسراں برمش تئی کندگ ءِ ...

دست بنداں وتی ھمسراں عشق ءِ راہ ءَ بِل گامے مجاں ناکہ راہے رسیت منزل ءَ روچے چیزے پرشیتیں دل ءَ مرچی باندا بگند ءِ مراں آکہ زِرد ءُُ زبان یک نیاں آکہ ندر بیت بگوش پہ کیا دروگیں گپ ھم ترا باوراں مہتلاں مرچی زگران ءَ من بیا بچار ...

مَلّ اِتگ مَلکو ھار ءُُ طوفان ءَ چم کپ اَنت ھر نیمگ بھارگاہ اِنت سھر بُن ءُُ گومازاں چکار اَنت بُگ رُستگ اَنت بیٹانی سرا مرچی آلکو ریکی شِمش وش تامیں پِمّلو لیلامَبر پتن تاکیں کلپر ءُُ گواتگ تپرشکءُ ُسورچک ھرگور ءَ ھمبار ایں کُٹینگانی بوہ تالاناں پشت لیکانی چنچو ...

من سیاہ روکاں منی دنیا سُچاں اِنت ہمک گم کسہءَ چو پشکپان اِنت من دور ءَ چہ ندارگ چاراگءَ آں منی مرچی جنازہ کوپگان اِنت مئے تاراج بوتگیں زندءَ ہبر نیست ستر روک اِنت ماں آسءُُ انگران اِنت مہ درّائیں کہ راستی پَدرءَ بیت مہ ڈبّ دروگءَ کہ بِلّے چپگان ...

چینچو دِل، چینچو مہر، چینچو ھبر دل من ءَ بازیں کسّہاں گوں مہ بر من وتی ساھگ ءَ گسر کپتاں تو کُنر بئے تہ سر ءَ لٹّے اوں بور تو کہ کپتوک بئے من ءَ اوں شموش من دل ءَ ریپاں کہ سالونکی مہ زَر اے چراگاں تاں پاسے ءَ ...