شاعری

تئی مُحبت ءِ تیر مئے دل ءَ لَگ اِتگ آسے اَنچو گشئے جنگل ءَ لَگ اِتگ تُنّ ءِ اَرواہ دروہاپے ءَ تلوسیت آپ نہ گواہیت گشئے کربلا لَگ اِتگ دل بہاریں منی جتک کتگ بیرگ ءَ سنگیں تیھاراں چو ترونگل ءَ لَگ اِتگ واہگ ءِ کُہسراں برمش تئی کندگ ءِ ...

دست بنداں وتی ھمسراں عشق ءِ راہ ءَ بِل گامے مجاں ناکہ راہے رسیت منزل ءَ روچے چیزے پرشیتیں دل ءَ مرچی باندا بگند ءِ مراں آکہ زِرد ءُُ زبان یک نیاں آکہ ندر بیت بگوش پہ کیا دروگیں گپ ھم ترا باوراں مہتلاں مرچی زگران ءَ من بیا بچار ...

مَلّ اِتگ مَلکو ھار ءُُ طوفان ءَ چم کپ اَنت ھر نیمگ بھارگاہ اِنت سھر بُن ءُُ گومازاں چکار اَنت بُگ رُستگ اَنت بیٹانی سرا مرچی آلکو ریکی شِمش وش تامیں پِمّلو لیلامَبر پتن تاکیں کلپر ءُُ گواتگ تپرشکءُ ُسورچک ھرگور ءَ ھمبار ایں کُٹینگانی بوہ تالاناں پشت لیکانی چنچو ...

من سیاہ روکاں منی دنیا سُچاں اِنت ہمک گم کسہءَ چو پشکپان اِنت من دور ءَ چہ ندارگ چاراگءَ آں منی مرچی جنازہ کوپگان اِنت مئے تاراج بوتگیں زندءَ ہبر نیست ستر روک اِنت ماں آسءُُ انگران اِنت مہ درّائیں کہ راستی پَدرءَ بیت مہ ڈبّ دروگءَ کہ بِلّے چپگان ...

چینچو دِل، چینچو مہر، چینچو ھبر دل من ءَ بازیں کسّہاں گوں مہ بر من وتی ساھگ ءَ گسر کپتاں تو کُنر بئے تہ سر ءَ لٹّے اوں بور تو کہ کپتوک بئے من ءَ اوں شموش من دل ءَ ریپاں کہ سالونکی مہ زَر اے چراگاں تاں پاسے ءَ ...

شپاں تالان کتگ درد ءِ بشانگ نہ بیت دل، جمبراں استال زانگ کجیں شپ ماھکان ءِ روژناھی کجا شُت ہجگین پُھل ءِ آزمانگ تو ئے کہ یل کتگ لاس ءِ کماھگ چتگ من پہ نزاھر مور دانگ کدی من پہ گنوکی مان بہ تراں بباں تئی راہ سر ءِ ہر ...

غم ءِ دوست نبے تو آماچ منی ساہتاں سلامت منی یکیں بس تماہ انت تو باتے جاں سلامت دائم غم ءِ زدایاں، ءُُ نزاناں حاترا کئی اے گنوکی انت منی کہ م وت ءَ گشاں سلامت ھچبر نباں فراموش من دوست ءِ یات ءُُ گیراں اے شانتلانی زیپیں، تاں کوکواں ...

ھردیں چماّں خمار کنت بانور زرد ءَ مئے پہک ءَ گار کنت بانور گوں نقاب ءَ وتی کہ دیم ءَ گریت ارساں چمانی ہار کنت بانور گوں من ءَ گپ ءُُ نند و نادے ءَ مرچاں پہک ءَ میارکنت بانور راھسراں گندیت من کہ پیداکاں نازاں لکّ ءُُ ھزار کنت ...

شپ ءَ را بام گوں انت تئی پیگام گون انت گوں کبگی لُڈ گّاں آرا گروکی شہم گون انت تئی گاماں نہ کرزاں گُل ءَ اندام گوں انت منی بہت درنہ بیت ئے دل ءَ آ رام گوں انت منی ارمان دواوست ءِ من ءَ تئی نام گوں انت ٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

سُچنت چراگ شپاں بالوانی امبازاں کجا اے گاریں وتی زند ءَ من بُشوھازاں تہاری ءَ را دگہ رنگے ھم بہ بکشیت درین بِچنت پُلّاں شپ ءِ گوں نگاہ ءِ مِگرازاں بگند ءِ زند ءِ سفر عہد ءِ بامے ءَ مانیت اے جنگل ءِ کہ من ءَ بیم بیت چہ امبازاں ...