برکت رحمتؔ ءِ وانگی ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ دادءُُ دہشتی مراگش…..رپورٹ: مہر اللہ مہر پنجگور

29 جون 2019؁ ءَ چَہ پیسکول کتابجاہ ءِ نیمگ ءَ برکت رحمتؔ ءِ وانگی ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ داد ءُُ دَہشتی دیوانے ماں ”دی برائیٹ لنک اکیڈمی“ تسپ پنجگورءَ برجاہ دارگ بوت، کہ اِے دیوان ءِ جار 15/ مارچ 2019ء؁ ءَ چوش پِرّینَگ بوتگ ات:
(جارے پہ پنجگور ءِ بلوچی زبان ءِ وانوک ءُُ نبشتہ کاراں“ پنجگور ءِ بلوچی زبان ءِ توامیں کسان ءُُ مزنیں ندکار، شاعر ءُُ نبشتہ کاراں سرپد ءُُ پوہ کناں کہ پنجگور ءِ تہا یک آزمائشی چکّاسے ائیرکَنَگ بُوَگ ءَ اِنت۔ اِے چکّاس ءِ جُست چَہ برکت رحمتؔ ءِ کتاب ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءَ گِرگ بنت۔ اِے چکّاس ءِ شش سوبمند ءَ را جوانیں سوغات دیگ بیت کہ ہر یک سوغاتے چَہ دومی سوغات ءَ جوانتر بیت۔ اگاں کَسّے کہ بَہر زورگ لوٹیٹ، تہ آ دین جان تاہیرؔ ءِ گور ءَ بِہ رَوت ءُُ وتی نام نویسی ءَ بِہ کنت۔ نام نویسی ءِ بندات پانزدہ مارچ 2019ء؁ ءَ بِگر تاں پانزدہ اپریل 2019ء؁ ءَ جاری اِنت۔ پہ گیشیں سرپدی ءِ حاطر ءَ گوں مہراللہ مہرؔ، حمزہ بلوچءَ حال ءُُ احوال بِہ کن اِت)
دیوان ءِ جار چینی ءِ ڈُبّہ ذاکر ظہیر ؔ ءِ کوپگان ات۔ وہدے کہ دیوان چَہ حافظ زبیر احمد ءِ تلاوت پاک ءَ بندات بوت۔ ءُُ دیوان ءِ پاگواجہ برکت رحمتؔ ات ءُُ مہمان حاص خالد آدمؔ ءُُ دیوان ءِ داد ءُُ دہشتی چَکّاس گِروک واجہ مہراللہ مہرؔ، دین جان تاہیرؔ ءُُ ماں دیوان ءِ تَلّو ءَ واجہ شے مُرید، ماسٹر محمد عیسیٰ، نواز احمد ہم ساڑی اِت اَنت۔جارچین ءَ دیوان ءِ دود ءِ رِد ءَ داد ءُُ دہشتی کمیٹی ءِ کارمستر ءِ نبشتگیں کاگد واجہ مہراللہ مہرؔ ءَ دات، کہ آ ماں دیوان ءِ دیم ءَ بِہ وان ایت یئِ ، کہ آ کاگد ءِ گپّ ایش اَنت:
”چیزے دانک چہ چکّاس مستر ءِ نیمگءَ پہ پُلّیں دیوان ءَ“
چَہ دُرستاں سر منی نیمگ ءَ چے کُلّیں ندکار، زانتکار ءُُ ایدگہ دیوان ءِ تہ ءِ نندوکیں واجہ ءُُ ہمبلاناں سلام!
سلام ءَ رند من ءُُ منی ٹولی بِزاں کہ منی ٹیم کُلّیں بَہر زوروکانی گوں دِل ءِ جہلانک ءَ مِنّت ءَ گیپت کہ آیاں بَہر زُرت ءُُ اِے چکّاس ءَ را سوبمندکرت۔ ما اُمیت کنیں کہ آؤکیں وہد ءَ مئے برات ءُُ گُہار گیشاں چہ گیش بَہر زور اَنت ءُُ زبان دوستی ءِ پَجّار ءَ کنائین اَنت ما کُلّیں بَہر زوروکاناں اِے سرپَدی دئیں کہ شما کُلّ مئے برات ءُُ گُہار اِت بِزاں کہ مادُرستاناں یک چمّ ءَ چار اِتگ ءُُ گوں کَسّے ءَ حقّ جَنی نہ بوتگ۔ منی گپّ ءِ مول ءُُ مراد ایش اِنت کہ کَسّے ءَ کہ زانتگ آئی باج برتگ ءُُ کَسّے ءَ کہ نہ زانتگ آ پَشت کپتگ۔
اِے درگت ءَ ما سوبمنداناں گوں دِل ءِ جہلانک ءَ مبارکی دئیں ءُُ سوبین نہ بُوؤکیں بَہرزُوروکاناں گُشیں کہ آ دِل پروش مہ بنت بلکیں آؤکیں چکّاس ءِ حاطر ءَ وت ءَ را تیار ءُُ آمادہ بِہ کن اَنت۔نوں من چیزے گپّ پُلّیں کمیٹی ءِ بارہ ءَ گُش آں۔
دِلگوش منی واجہ ءُُ براساں من کمیٹی ءِ گرانمہزبیں واجہانی ہرچنکس کہ توسیپ ءَ بِہ کن آں کم اِنت۔ اِے وڑیں مردم کہ وتی لاپ ءَ نہ ور اَنت۔ وت ءَ گُژن ءُُ شُد ءِ دیمپان کن اَنت۔ بَلے وتی ماتی زبان ءِ حاطر ءَ کربانی دئے اَنت۔ اِے انسان نہ بلکیں پریشتگ گُشگ ءِ لائق اَنت۔منی گور ءَ دِگہ چوشیں لبز نیست کہ من پُلّیں کمیٹی ءِ واستہ کارمرز بِہ کن آں۔ بَسّ منی دُعا ہمیش اِنت کہ رَبّ العزّت ایشاناں چہ ہر زمینی ءُُ آزمانی اَڑاند ءُُ پریشانیاں بِہ رَکّین ایت ءُُ دُگنیا ءِ ہر وڑیں وشّیاں چَہ زبہر مہ کنت۔ آمین آمین ثم آمین۔
نوں وتی کستریں گُہاریاسیمن شمامہؔ ءَ موکل بِہ دئے اِت، اللہ ءِ باہوٹ اِت۔
چَہ اِے کاگد ءِ وانگ ءَ پَد مہراللہ مہرؔ ءَ داد ءُُ دہشتی دیوان ءِ بارہ ءَ دَرّائینت:
”چَہ گَپ ءِ دیم ءَ رَوگ ءَ ساری من اِے گُشگ لوٹ آں، کہ من لبزانکی بازیں مراگش ءُُ دیواناں بَہر زُرتگ، کہ ماں آ دیواناں وڑوڑیں کتابانی دیمدرائی دیوان ہم بوتگ اَنت۔ ماں آدیواناں وتی زانت ءِ کِساس ءَ وتی مول ءُُ مراد ہم دیم ءَ آؤرتگ اَنت بَلے اِے وڑیں دیوان، کہ مرچی اِد ءَ جَم دارگ بُوتگ، ءُُ اِے دیوان ءِ بارہ ءَ من شَرّیں پیمے ءَ سَرپَدی ہم دارآں، ایشی ءِ بِنداتی چِن ءُُ لانچ ءَ من گوں بلوچی زبان ءِ نامداریں ندکار واجہ برکت رحمت ؔ ءَ ہمراہ ہم بوتگ آں، کہ ماں چُشیں کاراں من واجہ برکت رحمتؔ ءَ داد دیاں، کہ آئی ءَ پہ بلوچی زبان ءِ وانگ ءُُ دیمرئیءَ بازیں نودربراناں سِکین داتگ، کہ ماں لبزانکی کاراں مستریں کار دومی مردُم ءَ را پہ گیش وانَگ ءُُ نبشتہ کَنَگ ءَ سکین ءُُ دِلبڈّی دیگ انت۔ پہ وتی جِند ءِ نامدار بُوَگءَ دِگہ رِپک باز انت۔ گواچنی اگاں کَسّے لوٹ ایت، کہ تاں اَبد منی نام ماں لبزانک ءَ گِرگ بِہ بیت گڑا پہ آئی ءَ اَلّمی اِنت،کہ آ ماں اِے پڑءَ گوں ایمانداری ءَ کار بِہ کنت۔ چی ءَ کہ اِے گپّ مئے دیم ءَ چو روچ ءَ پَدّر اِنت، کہ ما وتی زبان ءِ ہما بے مَٹّیں ندکارانی رَند گیری ءَ کَنَگ ءَ ایں، کہ آیاں گوں پَہک دل ءُُ ایمانداری ءَ پہ وتی لبزانک ءِ دیمرئی ءَ کار کرتگ۔ ءُُ ہمے پیم ءَ اگاں ما ءُُ شما ہم گوں ایمانداری ءَ پہ وتی لبزانک ءِ دیمرئی ءَ کار بِہ کنیں، تہ اَنچیں روچے کَیت، کہ ماں اِے بے دَروریں کار ءَ مئے ءُُ شمے آؤکیں اوبادگ مئے رَندگیری کن اَنت۔ آ مردم ءِ کہ رَندگیری کَنَگ بِہ بیت آ مردم پہ مرگ گار نہ بیت۔ پمیشکا من گُش آں برکت رحمتؔ ءَ ماں وتی وسّ ءِ کِساس ءَ پہ بلوچی زبان ءِ دیمرئی ءَ سَکّ باز نودربر پہ بلوچی زبان ءِ وانَگ ءُُ نبشتہ کَنَگ ءَ سِکین داتگ، کہ واجہ ءِ جِند ءِ گُشگ ءِ رِد ءَ کتاب ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ اِے چَکّاس ءُُ تپاسگی کار ءِ تہ ءَ 225 مَردین آدمان ءُُ 175جنین آدماں بَہر زُرتگ۔ ءُُ باز جاگہ ءَ اِے چَکّاس ءِ گِروک من ء مِہرؔ وت ہم بوتگ آں۔ ءُُ کتاب ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ءِ کمیٹی ءِ ہما مردماناں آفرین انت، کہ آیاں کتاب راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ اِے گِرانیں کار ءِ ڈُبّہ ماں وتی کوپگاں زُرت۔ ءُُ وتی راج دوستیءِ پَجّار ماں راجدپتر ءَ ابدمان کُرت۔ پمیشکا گُش آں کہ من چِد، ساری کتابانی اِے وڑیں دیمدرائی دیوان یا مراگش وتی زِند ءَ نہ دیستگ۔ حالانکہ من اِے گپّ چہ باز مردماں ہُشکُرتگ، کہ آیانی گُشگ اِنت اِے کار ءَ برکت رحمت ؔ پہ وتی نامداری ءَ کَنَگ ءَ اِنت، اِنّا ! اِے وڑ نہ اِنت۔ پہ شیواریں زانت ءِ واہند ءَ مرچی ئیں اِے دیوان ءِ سُرءُُ پُر ءُُ اے دِگہ ندارگ وت گُشگ ءَ اَنت،کہ ماں بلوچی لبزانک ءَ واجہ برکت رحمت ؔ ءِ مول ءُُ مراد چے انت؟ تہ اِے دَرگت ءَ شما وت بِچار اِت ءُُ بِماراِت ءُُ وتی مول ءُُ مُراداں ہم دَرشان بِہ کن ات۔چی ءَ کہ بہَ گُشتنء یک زانتکارے: روچ پہ لنکُک اندیم نہ بیت۔
میشکا من گُش آں:
زانگ وتی پکار اِنت ماں اِے زمانگ ءَ
دَربَر زبان ءِ شیرکنیں لبزانی وانگ ءَ
ہمے پیم ءَ واجہ عوض عاجزؔ ءَ ماں وتی گُشتانک ءَ دَرّائینت:
”باید اِنت ماں لبزانکی چوشیں چَکّاساں دُرائیں ندکار بِہر بِہ زور اَنت، کہ اِے کار پہ بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءِ دیمرئی ءَ بلاہ ئیں کِردے دیم ءَ کاراَنت…..“
واجہ برکت رحمتؔ ءَ ماں وتی گُشتانک ءَ گُشت:
”من اِے دیوان ءِ دُرائیں مردمانی مِنّت وارآں،کہ آیاں چَہ وتی گران بہائیں وہد ءَ وہد کَشّ اِت ءُُ ماں دیوان ءَ اَہت ءُُ ساڑی بوت اَنت۔اُمیت کَشّ آں، کہ مئے گُلیں براہمدگ ہر وہد ءَ ماں چُشیں دیواناں بَہرزور اَنت وتی ماتی زبان ءِ پجّارءَ دیم ءَ کار اَنت…“
ءُُ چِدپَد وانگی ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ چکّاس ءِ سوبمندیں مردماناں برکت رحمتؔ ءَ یک پہ یک ءَ توار کنان ءُُ براہ داریں ہار گورءَ دیان ءَ آیانی داد دیان کرت اَنت، کہ ماں ایشاں سوبمند بوتگینانی نام چوش اَنت:
۱۔زابدعلی ساکن وشبود اولی باجبروک، کہ آئرا25 ہزار ءِ چیکے ءُُ دِگہ 5 ہزار ءِ سوغات (گفٹ) دیگ بوت۔ ءُُ داد ءُُ دہشتی کمیٹی ءَ آئی ءِ دربرجاہ ءِ وانگ ءُُ زانگ ءِ دو سال ءِ تیوگیں حرچ ءُُ دَرچ ءِ ڈُبّہ زُرت۔دومی باجبروک بانک فائزہ ات، کہ آئرا 20ہزار ءِ تلاہ ءِ مُندریکے ءُُ 3 ہزار ءِ سوغات دیگ بوت، ایشی ءِ تاں 2سال ءِ ماں دربرجاہءِ وانگ ءُُ زانگ ءِ ڈُبّہ زُرت۔ سیمی باجبروک بانک لائبہ ات، کہ آئرا 10 ہزار ءِ تلاہ ءِ مندریکے ءُُ 3 ہزار ءِ سوغات دیگ بوت۔ءُُ ایشی ءِ ہم تاں 2 سال ءِ وانگ ءُُ زانگ ءِ ڈُبّہ زُورَگ بوت۔ چارمی باجبروک بانک عدیلہ ات، کہ آئرا 5ہزار ءِ سوغات دیگ بوت۔ ءُُ پنچمی باجبروک حافظ عطاء الرحمن ات کہ آئرا 3ہزار ءِ سوغات دیگ بوت۔ ششمی باجبروک مسعود احمد ات، کہ آئرا 2 ہزار ءِ سوغات دیگ بوت۔ چَہ ایشاں پَد 30ہزار واجہ برکت رحمتؔ ءِ بَہر ءَ کپت۔ ءُُ 48ہزار کلدار چار بِزاں دو جنک ءُُ دو ہما بچکانی بَہر ءَ کپت کہ آیاں ”راج پہاز“ ءُُ”چیدگ“ ءِ ماں چکّاس ءَ بَہرزورکیں جنین آدماناں میتگ پہ میتگ شُتگ چکّاس گپتگ اَنت۔ ءُُ واجہ مِہراللہ مہرؔ، دین جان تاہیرؔ، ابراہیم حمزہؔءُُ ریاست رحمتؔ ءَ سَے سَے ہزار ءِ سوغات دیگ بوت اَنت،کہ آ ماں ہمے جُست پرُسی کاراں گوں برکت رحمتؔ ءَ ہمگوپگ بوتگ اَنت۔ ءُُ راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ گالجوڑ (کمپوزر) ولید مہرؔ ءُُ ہمے کتابانی سرپوش عکس جوڑ کنوک منورعابدؔ ءَ ہم یک یک ہارے گور ءَ دیگ ءُُ ہزار ہزار کلدار سوغات دیگ بوت اَنت۔دربرجاہ ”دی برائیٹ لنک اکیڈمی“ ءِ پرنسیپل واجہ خالد آدمؔ ءُُ بلوچی زبان ءِ نامداریں ندکار واجہ عوض عاجزؔ ءُُ شے مُرید ءَ وڑوڑیں کتابانی بنڈل پہ سوغات دیگ بوت اَنت۔ ءُُ ماں دیوان ءَ نندوکیں 20مردماناں بلوچی لبزانک ءِ بابت ءَ کسان کسانیں جُست کَنَگ بوت، کہ سوبمنداناں چار سد چار سَد کلدار ءِ وڑوڑیں سوغات دیگ بوت اَنت۔ ءُُ دیوان ءِ گُڈّی ءَ وانگی ”راج پہاز“ ءُُ ”چیدگ“ ءِ جُست پُرسی دیوان ءِ کارندہ کمیٹی ءِ مردمانی نام گِرگ بوت اَنت، کہ آیانی نام چوش اَنت:
”ذیشان عبداللہؔ، شاہ میرا حمدؔ، شاہ میرشاہ،ؔ صداقت علی، تنویر اسلمؔ، حسن منظورؔ، حسام لیاقتؔ، ذہین منظورؔ، بابر بدرؔ، فراز بدرؔ، اعزاز نوازؔ، احمد مصطفیؔ، شرف عوضؔ، فیصل منظورؔ، طلال امان جانؔ، ذیشان ایازؔ، عمران جان اسحاقؔ، شعیب ناصرؔ، ریاست رحمتؔ، نزکت علی، عبدالاحد اسلامؔ، آصف علی، ذکیر احمد، اصغر علی، عبدالقیوم، سرفرازعوضؔ،ءُُ دیوان روچ ءِ یک ءُُ نیم بج ءَ آسر بوت۔